De Stichting Onafhankelijke Hulpverlening geeft hier in deze Nieuwsbrief aan de hele professie alle aandacht aan het hoe en waarom van het Keurmerk Onafhankelijke Mondzorg in het duistere licht van het Corona-virus. Dankzij Corona hebt u eindelijk wat meer tijd om er eens bij stil te staan waarom KOM er is.
KOM is beslist GEEN beroepsorganisatie. KOM breekt een lans voor een medische ethiek, die haaks staat op de ethiek van de politiek. KOM ziet een tandarts als iemand, die slechts 2 belangen dient: voor alles het belang van de patiënt en dan pas zijn eigen belang. Hiertoe dient hij niet afhankelijk te zijn van wat een overheid of zorgverzekeraar voor hem/haar bedenkt. Helaas is dat al een heel lange tijd het geval. De meeste tandartsen weten zelfs niet beter.
Deze Corona-tijd laat nu onmiskenbaar zien dat het gehele zorgsysteem door de politiek wordt beheerst. Er is totaal geen sprake meer van zelfstandig kritisch denken en handelen. De academische vorming heeft voor tandartsen blijkbaar geen betekenis meer. Niet alleen het gevaar van een virus dringt zich aan ons op, maar ook het gevaar voor een nietsontziende massa die in beweging komt. Kijk maar eens naar wat er gebeurt als Gnoes door schrik en angst het op een lopen zetten (Lion King). Door angst en zorgen vernauwt het bewustzijn. Zo kom je er nooit achter wat er werkelijk speelt. Als je niet weet wat er speelt en je handelt toch dan kunnen die alleen goed bedoeld zijn. Goed bedoelde acties hebben hoogstens een symbolische waarde en leveren doorgaans averechtse resultaten op.
De verwarring groeit met de dag en de vraag is of en hoe we daar weer uit kunnen komen. We moeten er voor alles achter zien te komen wat deugt. Alleen wat echt waar is deugt! Wat is dus echt waar?
Wat kunnen we zeggen over onszelf, de mensen? Probeer deze omschrijvingen maar eens te beantwoorden:
- De meeste mensen deugen ja nee weet niet
- De meeste mensen zijn welwillend
- De meeste mensen zijn gesteld op comfort
- De meeste mensen zijn volgzaam
- De meeste mensen zijn onwetend
- De meeste mensen zijn gevoelig voor boetes en straffen
- De meeste mensen zijn gevoelig voor geld en voordeeltjes
- De meeste mensen zijn bang voor geweld
- De meeste mensen zijn gemakkelijk te beïnvloeden
- De meeste mensen zijn gehoorzaam aan wat instanties voorschrijven
Deze vragen deugen natuurlijk niet en zijn wetenschappelijk totaal niet adequaat.
De meeste mensen lijken nu wel bang te zijn door wat hen verteld wordt over het virus. Zo bang dat ze bereid zijn alles te doen en te laten wat de regering hen opdraagt. De meeste mensen lijken te geloven in de cijfers en de data van de wetenschappelijke instanties. Feit is dat de meeste mensen niet wetenschappelijk zijn gevormd en hun oordeel baseren op het gezag/imago van de afzender.
Mensen zijn afhankelijk van elkaar. Zonder die afhankelijkheid is er geen menselijk bestaan. Maar mensen beschikken ook over een eigen intelligentie. Deze intelligentie is niet afhankelijk van de intelligentie van anderen. Dankzij die intelligentie plus het doorzettingsvermogen om daarmee naar buiten te komen, kan de samenleving daar haar voordeel mee doen. Dan denken we aan ontdekkingen en uitvindingen van eenlingen. Er bestaat ook een intelligentie die een samenleving in het verderf kan storten. Dan denken we aan eenlingen uit heden en verleden die een greep doen naar de macht.
Het komt er dus op aan om onze eigen intelligentie in te zetten als wij ons tenminste niet als schapen willen gedragen. Wat zijn in deze de belangrijkste vragen? Hebben we te maken met een werkelijk levensgevaarlijk virus die regeringen dwingen om het leven van haar onderdanen volledig aan banden te leggen of hebben we te maken met een intelligentie die dit virus aangrijpt om een greep te doen naar de absolute macht?
Laten wij als academici eerst maar eens kijken naar dat corona-virus en naar wat wij zoal in de praktijk doen en moeten doen als het over sterilisatie en desinfectie gaat.
Is dit virus besmettelijker dan al die andere virussen zoals het HIV, gewone griepvirussen en Hepatitis C?
Een virus dat lang blijft leven onder uiteenlopende omstandigheden en alleen maar contact hoeft te maken met de huid en of luchtwegen om iemand ziek te maken of tot nieuwe besmettingsbron, kunnen we beschouwen als heel erg besmettelijk.
- Gaat dit op voor het Coronavirus?
- Welke data zijn hierover bekend en betrouwbaar?
- Is het nodig of mogelijk om in dat geval de WIP aan te passen c.q. uit te breiden?
- Of is de WIP slechts een instrument van het ‘systeem’ om de professie in een bepaalde richting te sturen?
Gelet op de diverse maatregelen van regeringszijde moeten we aannemen dat dit corona-virus in vergelijking met andere virussen uitzonderlijk besmettelijk is. Dat betekent dus dat vrijwel elk contactmoment een besmetting oplevert. Niet bekend is echter hoe groot dat percentage is.
Er is hierover onvoldoende wetendheid. Daarom nemen we het onzekere voor zekere. Baat het niet dan schaadt dat in dit geval enorm!
Is het Coronavirus levensgevaarlijk?
We beschikken niet over betrouwbare gegevens waar het gaat over de dragers van het virus die geen ziekteverschijnselen vertonen. Er zijn ook geen gegevens over zieken die het virus hebben opgelopen en gewoon uitzieken in hun bedje zonder naar de dokter te gaan. Het aantal mensen dat positief getest is, is bekend. Ook is het aantal mensen dat is komen te overlijden bekend. Ook is bekend dat het Coronavirus bij de meeste sterfgevallen eerder de aanleiding daartoe is geweest dan dat het kon worden aangewezen als enige veroorzaker.
De levensgevaarlijkheid moet dus nader worden genuanceerd. De periodieke griepepidemie zou minder sterfgevallen opleveren dan deze Corona-griep-variant. Hoe groot moet dit verschil zijn -als we daar al een inschatting van zouden kunnen maken- om alle reeds genomen drastische maatregelen te kunnen rechtvaardigen? En wereldwijd! Dat heeft in ieder geval een enorme impact op het gemoed van de meeste mensen en regeringen. De angst verspreidt zich inmiddels als een tsunami over de wereld. Van het ene op het andere moment zijn de straten leeg en lijken de economische handelingen zich te beperken tot het leveren van (corona-)zorg en voedsel.
De pandemie is nog niet voorbij. De wereld lijkt in oorlog met een virus. We zien geen agressief imperialistisch land op oorlogspad.
- Hoeveel slachtoffers gaat deze ‘oorlog’ kosten als we het hebben over het aantal sterfgevallen?
- Hoeveel slachtoffers zal deze ‘oorlog’ opleveren, die niet door het virus getroffen zijn?
- Wie komen er als overwinnaars tevoorschijn?
Dit zijn geen wetenschappelijke vragen, maar speculatieve. Feit is wel dat de meest rijke mensen op aarde niet veel armer zullen zijn geworden als ze er al niet aan verdiend hebben en dat daartegenover er onnoemelijk veel mensen niets dan wel niet veel meer zullen bezitten. De nog grotere afhankelijkheid van de super rijken lijkt evident. De vraag is dan wat je daarvan mag en kan verwachten.
- Keren wij terug naar de praktijk van alle dag dan krijgen we te maken met praktijken die omvallen?
- De regering heeft in haar paniek haar onderdanen meegesleept. Onze beroepsgroep is er in meegegaan. Zijn onze patiënten plotseling niet meer van belang?
- Hebben wij niet de plicht om er te zijn voor onze patiënten?
- Laten wij ons door de regering -of was het een advies van onze officiële beroepsorganisatie- om de praktijk maar te sluiten?
- Is het niet veel belangrijker om onze patiënten bij te staan vooral die mensen met een zwakke mondgezondheid?
- Hoeveel kunnen we ze wel niet vertellen over het belang van preventieve maatregelen en hoe ze hun weerstand kunnen verhogen?
- Gaat er niet veel meer geruststelling van uit als je als tandarts gepaste extra maatregelen neemt en open blijft voor elke patiënt die voor zorg bij je aanklopt in plaats van weg te duiken?
Het sterven door een virus is nu tot een onaanvaardbaar verschijnsel gebombardeerd dat ten koste van bijna de hele wereld bestreden moet worden. En dan te bedenken dat er miljoenen mensen op de vlucht zijn en onder de meest ellendige omstandigheden omkomen en dat er nog steeds de meest smerige oorlogen worden gevoerd. En tegelijkertijd bekommeren alle regeringen van de wereld zich in koor over de kwetsbare mensen en loven ze de zorgverleners.
We zullen onszelf de vraag moeten stellen wie of wat we nu moeten geloven. De vraag die wij onszelf niet zouden behoeven te stellen is deze: Zijn we dokter of tandarts geworden om de mensheid te redden? Te doen wat regeringen van ons vragen? Of zijn we er om mensen bij te staan die daar om vragen en waar ze hun vertrouwen in kunnen stellen omdat zij onafhankelijk zijn en dus geen belangen van anderen dienen?
Wij wensen iedereen prettige en veilige Paasdagen toe.
